MIJN ERVARINGEN MET DE KLEINE CUBAVINK Nl.: Kleine cubavink E.: Cuban FinchFr. : petit chanteur de Cuba D.: Kleiner Cubafink Wet.: Tiaris Canora. VERSPREIDINGSGEBIED: Cuba. KENMERKEN: grootte: 9,5 cm MAN: POP: BIOTOOP & GEDRAGINGEN: De kleine Cubavinken houden zich op in de droge steppen. Ze voeden er zich met gras- en onkruidzaden en wat ander groenvoer. Ze leven paarsgewijs en het mannetje is zeer agressief tegenover soortgenoten bij het verdedigen van het broedterritorium. Zowel man als pop laten een zacht fluitend en tintelend liedje horen. Ze bouwen hun nest in struikgewas of in bomen. Het is koepelvormig, de opbouw is van grashalmen en voor de afwerking worden veertjes en plantenwol gebruikt. Het legsel van deze vogeltjes bestaat uit 3 a 4 eitjes welke in 12 dagen door het popje worden uitgebroed. De jongen krijgen de eerste dagen uitsluitend kleine insecten, geleidelijk aan worden meer zaden gevoerd. Na twee weken verlaten de jongen het nest en worden nog een twee tot drie weken door de ouders verder gevoerd. KWEEKERVARINGEN. De kleine Cubavink is één van de pareltjes in de exotenwereld. Men treft ze slecht af en toe aan op de tentoonstellingen of in advertentierubriek van een vogeltijdschrift. In artikels had ik gelezen dat deze vogels uitsluitend te kweken waren in een beplante volière én met levend exotenvoer. Daar ik niet over een beplante vlucht beschik trachtte ik mij de aanschaf van de kleine Cubavink uit het hoofd te zetten. Toch, enkele jaren later zag ik bij een bevriend liefhebber eigen kweek Cubavinken zitten en kon ik aan de verleiding niet meer weerstaan. In een dubbele kweekkooi (120 x 40 x 40) werden twee halfgesloten nestkastjes, gevuld met grashalmen, opgehangen. Naast een gewone exotenmengeling, trosgierst en water kregen de vogels dagelijks enkele pinkies, buffalowormen en een kleine hoeveelheid opfokvoer. Als nestmateriaal werden grashalmen, kokosvezels en witte katoendraadjes gegeven. Sepia, vogelgrit en schelpenzand ontbraken nooit. De verstandhouding tussen man en pop was optimaal. Na enkele dagen verdwenen de vogels beurtelings in een nestkastje. Voor de opbouw van het nest werd enkel gebruik gemaakt van de kokosvezels. De afwerking bestond uit witte draadjes en uit enkele veertjes. Twee weken later was het popje niet meer te zien. Zouden er eitjes zijn ? Nestcontrole durfde ik niet uit te voeren... Na een twaalftal dagen meende ik een licht gepiep te horen. Er waren jongen ! Het aangeboden insectenvoer werd opgedreven en ook van het opfokvoer (cédé met Wovo-insectenvoer, rul gemaakt met een paar druppels water) werd een beetje opgenomen. De jongen werden na een tiental dagen geringd en groeiden voorspoedig op. Het was een man en een pop. Ook de tweede ronde leverde twee jongen op. Na twee weken uitvliegen moesten de jongen telkens uitgevangen worden daar de man een agressief karakter begon te vertonen. Helaas tijdens de winter stierf de pop. In de lente werd de oude man opgepaard aan de dochter. Er volgde tweemaal een legsel, doch er werd niet gebroed. Ten einde raad werden de eitjes onder Japanse meeuwen gelegd. Telkens kipte er één jong dat na twee dagen dood in het nest lag. De jonge cubavinkjes werden door de pleegouders niet gevoed. Cubavinken zijn zeer levendige vogels. In de broedtijd worden de mannetjes echter zeer agressief tegenover geslachtsgenoten en om deze reden kunnen ze alleen buiten de broedtijd met enkele koppels in een volière samenhouden. Tot dusver mijn ervaringen met de kleine Cubavink. Edwin Gilson