PROBLEMEN BIJ DE KWEEK VAN DE DRIEKLEUR PAPEGAAIAMADINE Daar ik sinds twee jaar begonnen ben met de kweek van Driekleur Pape gaaiamadines en ik daarmee tegen verschillende verrassingen ben aan gelopen wil ik deze jullie niet onthouden. Ik denk dat het onderstaande voor veel soorten van papegaaiamadines geldt. Maar nogmaals het zijn mijn ervaringen en wellicht zit ik er wel naast. Ik hoor het dan graag. Ik begon met enkele koppels driekleuren waarvan ik één koppel huisvestte in een binnenvlucht tesamen met andere kleine tropische vogels. De andere koppels liet ik in het latere voorjaar in de buitenvolière. Dit ging zeer goed en ze deden het voortreffelijk. In de buitenvolière begon één koppel al snel met de bouw van een nest in een gould nestblok. Bijna tegelijkertijd begon een ander koppel met een nest in een conifeer. Dit koppel legde al snel vier eieren maar ging er niet op zitten broeden. Ik besloot daarom om de eieren onder de meeuwen te leggen waarvan ik enkele koppelshad z i t t e n . H e t a n d e r e koppel zat buiten te broedenen dat ginggoed. Ik liet ze daarom ook hun gang gaan. Ik vond het geweldig dat deze vogels zo snel aan het broeden gingen en na 5 dagen bleken ook nagenoeg alle eieren bevrucht. Zowel onder de meeuwen als onder de natuurbroed. Omdat ik er van overtuigd was dat jonge vogels niet te verwend konden worden ging ik alle soorten voedsel dagelijks aanbieden. Bijna dagelijks kregen ze geweekt tropisch mengsel wat ik rul maakte met eivoer. Daarnaast kregen ze bijna dagelijks pinkys enz... Hiernaast natuurlijk het gewone zaad, trosgierst, vruchten enz. De driekleuren en de meeuwen namen het gretig op en vooral het levend voer en geweekt zaad ging er goed in. De jongen groeiden goed en hadden constant hun krop vol zitten. Na 14 dagen vlogen ze uit en ze zagen er goed uit. Ook de natuurbroed jongen deden het goed en vlogen uit. De ouders begonnen daarna al snel met een ander nest en het leek allemaal voor de wind te gaan. Het hele seizoen door liep goed en op het eind van het jaar zaten er zo'n 20 jonge driekleuren bij mij in de kooi. Je denkt dan: "wat kan er nu nog mis gaan", en ik had alvast aan een collega kweker wat vogels beloofd. De eerste vogels kwamen uit de jeugdrui en kregen hun volwassen kleed. Je zag nu goed wat mannen en poppen waren. Er waren meer poppen als mannen en ze zagen er werkelijk prachtig glanzend uit. Het was een lust voor het oog. Na enkele weken begon er iets te veranderen in de kooi wat later geen incident bleek te zijn maar het begin van een tragedie. Door observatie merkte ik dat enkele jonge vogels in volwassen kleed niet stabiel op de stok zaten en lichte evenwichtstoomissen begonnen te vertonen. Het gekke was dat ze geheel niet dik gingen zitten maar wat zaten te wiebelen op de stok. Het was net of ze enkele borrels te veel op hadden. Dit was niet naar mijn zinmaar ik wachtte nog even af. Het werd echter alleen maar erger dat ik ze er toch uitving en apart ging zetten. Je weet namelijk maar nooit. Het ging van kwaad tot erger totdat sommige vogels zelfs niet meer op stok konden komen. Het evenwicht was totaal weg. Daar ik bang was voor een ziekte ben ik gaan informeren. Bij veel vogels kan het geen kwaad maar papegaaiamadines slaan dit op en eten het liefst niets anders. De voorzitter gaf aan dat de papegaaiamadines op voedselrantsoen moesten worden gezet en dat ik direct moest ophouden met al dat eiwitrijk voedsel. Hij dacht dat de vogels door het overtollige eiwitrijk voedsel de evenwichtstoornissen kregen. Ik ben er direct mee gestopt en ook de meeuwen waar nog net de laatste twee jonge p a p e g a a i a m a d i n e s w a r e n uitgekomen heb ik alleen nog maar zaden gegeven. Er veranderde echter niet veel en de laatste twee jongen kwamen op stok. Deze twee heb ik constant apart gehou den om te kijken wat er gebeurde. Andere vogels die de symptomen hadden heb ik donker gezet en op armoede. Na enkele weken zag ik ineens dat enkele poppen wederom begonnen met de rui.

Na die ruiperiode verdwenen de symptomen langzaam en een buitenstaander kon zo niets meer aan de vogels ontdekken. Ikzelf zag echter nog wel een lichte afwijking. Eén vogel heb ik toen toch op de tentoonstelling gebracht. Dit durfde ik omdat ik zeker wist dat het geen virus of ziekte was. Deze vogel scoorde netjes 90 punten en liet niets zien. Twee van deze poppen heb ik aan een kennis gegeven om eens te kijken hoe ze zich verder gingen ontwikkelen. Hij stond erop en wilde niet dat ik ze naar de handel bracht. Het waren werkelijk ook mooie exemplaren. De andere vogels begonnen ook steeds minder symptomen te vertonen maar andere verbeterden niet. Toen er een viertal vogels redelijk goed zaten, heb ik ze weggebracht. De twee laatste jonge vogels heb ik nog maanden in een kooi gehouden op zaad en ze vertonen tot nu toe nog geen symptomen. Een paar dagen geleden heb ik ze in een vluchtje gelaten en nog steeds zien ze er goed uit. Ik denk en hoop dat het inderdaad het voedingspatroon is geweest dat deze "ziekte" heeft veroorzaakt en ik ben de speciaalclub dan ook dankbaar voor de adviezen. Tevens heb ik via de voorzitter nog enkele papegaaiamadines kunnen verkrijgen om zo dit seizoen weer te kunnen opstarten. Geweldig mooi. Dank hiervoor. Of het dit nu werkelijk is geweest zal ik nooit met zekerheid kunnen zeggen maar ik hoop dat dit verhaal bijdraagt aan de informatie en kennis over deze vogels en dat andere kwekers hierdoor een boel ergernissen bespaard kunnen worden. Al is het er maar één dan is mijn ervaring niet voor niets geweest. Zo zie je maar dat je een vogel wel degelijk kunt verwennen en dat een overvloed aan voedsel ook niet altijd goed is. Ik ben dit jaar intussen alweer begonnen en hoop dat ik na afloop wel over enkel jonge vogels beschik zonder deze verschrikkelijke "ziekte". Veel succes met de kweek! EVE